دیزل ژنراتور
ژنراتور برق، مصارف زیاد مسکونی و صنعتی دارد و در چند قرن اخیر کمک بسیاری به بهبود کیفیت زندگی و پیشرفت صنایع کرده است؛ اما این دستگاه مفید در تاریخ خود دچار تغییر و تحولاتبسیاری بوده است و انسان‌های بزرگی به بهبود هرچه بهتر آن کمک کرده‌اند تا به شکل امروزی
در اختیار ما قرار بگیرد.
در این مطلب یا مقاله و یا رساله، نگاهی به تاریخ ژنراتورها می‌اندازیم و شما را با روند اختراع آن آشنا می‌کنیم.
همان‌طوری که از نامشان پیداست، یک ژنراتور، الکتریسیته تولید می‌کند. کشف القا الکترومغناطیسی مایکل فارادی راهی برای ساخت یک ژنراتور ساده را نشان داد؛ اما در آن زمان نیاز چندانی برای این دستگاه وجود نداشت، تا اینکه تکنولوژی‌های تجاری که از الکتریسیته استفاده می‌کردند، مانند لامپ و روشنایی، به وجود آمدند. اولین موارد مصرف الکتریسیته مانند تلگراف، سیستم‌های روشنایی قوسی و آبکاری فلزات از باتری به عنوان منبع برق استفاده می‌کردند و برای همین یک راه گران‌قیمت برای تولید الکتریسیته بودند.
در دهه‌های 1860 و 1870 میلادی سرمایه‌گذاران در جستجوی راهی برای استفاده از اختراع فارادی بودند تا به‌صورت مکانیکی الکتریسیته تولید کنند در نتیجه 2 نوع ژنراتور تولید شد. اولین نوع یک ژنراتور جریان مستقیم (DC) و نوع دوم ژنراتور جریان متناوب (AC) الکتریسیته بود؛ اما در واقعیت، یک ژنراتور جریان مستقیم می‌توانست جریان متناوب هم تولید کند چرا که یک دستگاه ساده به نام سوییچ دارد تا جریان متناوب را به جریان مستقیم تبدیل کند. یک سوییچ، جریان الکترون داخل ژنراتور DC را دوباره مسیردهی می‌کند تا انرژی که در خروجی به وجود می‌آید یک جریان مستقیم باشد. از طرف دیگر، یک ژنراتور AC نیازی به سوییچ ندارد و مستقیماً جریان متناوب را تولید می‌کند.
یکی از مهم‌ترین مخترعان ژنراتور یک آلمانی به نام ورنر وان زیمنس بود که ژنراتورهای بهبود یافتهDC را طراحی کرد و آن را داینامو نامید. یک ژنراتور بهتر هم توسط زینوب گرام فرانسوی در سال 1867 معرفی شد که ولتاژ بسیار بیشتری نسبت به مدل‌های قبلی تولید می‌کرد. در 1871 او یک
مدل موفق را ارائه داد و با همکاری هیپولایت فانتین شروع به تولید موتور کرد. دایناموهای گرام جریان متناوب برق تولید می‌کردند و در سیستم‌های روشنایی قوسی به‌وفور استفاده می‌شدند.
در 1872 زیمنس دوباره ظاهر شد و دستگاهی را اختراع کرد که در واقع نوع مدرن داینامو است که به نام آرماتور درام شناخته می‌شود و طراحی مؤثرتری دارد.
ژنراتورهای جریان مستقیم و متناوب، هر دو در دهه‌های 1871 استفاده شدند. برای نمونه، ژنراتورهای جریان متناوب در نوعی از سیستم روشنایی قوسی فضای بازی که به نام شمع Jablochkoff شناخته می‌شود، استفاده شدند. با این حال در انتهای دهه 1870، هنگامی‌که
توماس ادیسون سیستم روشنایی الکتریکی بسیار موفق خود را تولید کرد، از ژنراتور های جریان مستقیم استفاده کرد. یک دلیل اصلی برای این انتخاب این بود که ادیسون قصد داشت تا از قدرت الکتریسیته هم برای روشنایی (که جریان متناوب به‌راحتی می‌توانست تولید کند) و هم برای
روشن کردن موتورهای برق استفاده کند. در آن زمان هیچ نوع موتور برق جریان متناوب با کیفیت وجود نداشت پس جریان مستقیم تنها گزینه موجود بود. در سال 1882 ادیسون ژنراتورهای جریان مستقیم را در نیروگاه خیابان پرل در شهر نیویورک نصب کرد که یکی از اولین نیروگاه‌های تجاری
تولید برق است.
همان‌طوری که روشنایی الکتریکی و برق توزیع مرکزی در دهه 1870 موفقیت‌های تجاری به دست آورد، مخترعان شروع به جستجو برای راه‌هایی کردند تا برق ایستگاه مرکزی را به فواصل دورتر توزیع کنند. سیستم جریان مستقیم ادیسون برای این هدف مناسب نبود برای اینکه او از
لامپ‌ها و موتورهای 125 ولت استفاده کرده بود.
یک ولتاژ بالاتر برای انتقال در سیم‌های طولانی گزینه آسان‌تری بود برای اینکه در یک ولتاژ کم انرژی به‌عنوان گرما از دست می‌رود. ایستگاه‌های ادیسون مانند نمونه خیابان پرل نیویورک،
نمی‌توانستند بیش از یک مایل با مشتری فاصله داشته باشند. تا اینکه جریان متناوب یک جایگزینارائه داد و یک راه برای تولید برق در ولتاژ کم معرفی کرد که برای بالا بردن ولتاژ توزیع باید از یک دستگاه ساده به نان ترانسفورماتور استفاده می‌کرد که دوباره ولتاژ را در ساختمان مشتری پایین
می‌آورد. تنها مشکل باقی‌مانده، عدم وجود یک موتور جریان متناوب مناسب بود.
نیکولا تسلا که یک مهاجر صرب در آمریکا بود، یک ژنراتور بهبود یافته به همراه یک موتور جریان متناوب کاربردی طراحی کرد. سیستم تسلا از جریان متناوب چند فاز استفاده می‌کرد که ژنراتور چند جریان متفاوت متناوب تولید می‌کرد که با هم ترکیب می‌شدند یا روی هم قرار می‌گرفتند تا
یک خروجی متناوب چند فاز ایجاد کنند در حالیکه هر یک از جریان‌ها از همدیگر نا هم‌فاز بودند.
موتور تسلا که در سال 1887 معرفی شد، طوری طراحی‌شده بود که اوج این جریان چند فاز در زمان مناسب و در لحظه چرخش موتور، برق را تأمین می‌کرد و «موتور القایی» حاصله که نام انتخابی تسلا برای موتور بود، به‌خوبی کار می‌کرد.
باوجود یک موتور جریان متناوب کاربردی و ترانسفورماتورها که ولتاژ را کم‌وزیاد می‌کردند، سیستم تسلا می‌توانست برای شرکت‌های تولید برق استفاده شود تا شبکه‌های طولانی توزیع برق در نیروگاه‌های عظیم ایجاد کنند، مانند نیروگاه هیدروالکتریک آبشار نیاگارا که در سال 1890 ساخته
شد. سیستم‌های بزرگ‌تر برق هزینه‌ها را کم کردند که تقاضا برای الکتریسیته مخصوصاً در خانه‌ها را تقویت کرد.
شما می‌توانید برای خرید ژنراتور های دیزلی با واحد فروش هوبارت صنعت تماس بگیرید.